Bouwdata

Afgelopen zaterdagmorgen, toen ik naar de stal reed, hoorde ik op de radio een expert van Gradon zijn cijfermateriaal toelichten. Het belangrijkste in zijn boodschap was dat hij een systeem-economie tegenover een concurrentie-economie plaatst als weg naar een duurzame economie.
Iets wat de bouwwereld hard nodig heeft want het conflictmodel heeft van hypocrisie en informatie achter houden een winstgevend ding gemaakt. Bijhorende budgetoverschrijdingen en burn-outs zijn niet meer dan “collateral damage” waarover duchtig doorgezaagd kan worden.
Maar wat doe je er aan?

Pixii wou op 10 oktober 2019 een Expert Day wijden aan communicatie doch het event kon niet doorgaan wegens te weinig interesse. Een ingenieur heeft het nu eenmaal liever over software en technologie dan over zijn diepste zielenroerselen.

Systeem-economie zal ons echter noodzaken om het toch eens over ons mensen te hebben en dan niet onder vorm van consument, personeel of data. Maar gewoon hoe mensen als diersoort, onderling, zonder toeters of bellen van technologie, met elkaar praten.

Onze huidige communicatie in een conflict-economie kunnen we schematisch als volgt zien:

Maar hoe is het zo ver gekomen?

Laat ons het kader open trekken naar wat geschiedenis en filosofie. Economie lijkt steeds ca. 100 jaar achter te lopen op de nieuwste wetenschappelijke inzichten.

Eind 17de eeuw viel er naar verluidt een appel op het hoofd van Isaac Newton met de “Philosophiae Naturalis Principia Mathematica” tot gevolg. 

Midden 18de eeuw ontstond in Engeland de Industrial Society met drie belangrijke kenmerken:

1. “Lineair” denken, het leerproces verloopt via een stappenplan
2. Informatie is “eigendom” en je krijgt dit op een “need to know” basis
3. Zekerheid: iedereen buigt zich naar één systeem

Op het ogenblik, we schrijven begin 20ste eeuw, dat wetenschappers dachten het binnenkort wel allemaal onder controle te hebben, kwam Albert Einstein op de proppen en doken wetenschappers en masse de quantum mechanica in. De kleinste objecten zijn tegelijk golf en deeltje. Kijk je naar het deeltje, dan verdwijnt de golf. Bestudeer je de golf dan is het deeltje nergens te bespeuren. Zaken lijken op verschillende plaatsen tegelijk voor te komen en niets is zeker. Alles draait om “waarschijnlijkheid”. Wetenschappers hebben nog steeds niet alles uitgevist maar onze recente technologie is er wél op gebaseerd. 

Nu zijn we opnieuw 100 jaar verder en we voelen aan alles dat de “Industrial Society” in zijn voegen kraakt. De “Network Society” steekt de kop op met evenzeer drie belangrijke kenmerken:

1. “Database” denken, jongeren willen “on the spot” leren en geen ellenlang betoog horen
2. Informatie is “publiek”: overal en altijd beschikbaar mits een internetconnectie
3. Waarschijnlijkheid: ieder heeft zijn eigen invalshoek, het buigen naar één systeem voor allen lukt niet meer

Prof. Eddie Obeng legt deze ommezwaai op magistrale wijze uit in zijn TED talk “Smart failure for a fast-changing world”. 

Ons economisch paradigma is zwaar veranderd maar biologisch is de mens tijdens de afgelopen eeuwen nauwelijks veranderd.

Zaterdagochtend was ik dus op weg naar de stal want paarden zijn mijn lang leven. En inzake communicatie kunnen we bijzonder veel van hen leren.

ISES, International Society for Equitation Science, heeft een 10 punten programma voor wat ze noemen “Welzijn onder Werktijd” – werktijd van/met paarden wel te verstaan. 

En eerlijk: ik pas deze principes ook toe als ik met mensen om ga!

De BouwData© werkmethodiek start met een workshop en bijhorende projectguideline waarin de filosofie, gehanteerde normen en afsprakenstelsels, definities, vergaderingen, workflows en projectdocumenten vastgelegd worden.

Anne Muller hanteert in haar boek “Rijkunst zit in de basis” volgende normen en waarden – vervang bij het lezen “paard” door “collega”, “leerling”, … kortom je medemens waarmee je samen iets wenst te bereiken:

1. Hoe en met welke woorden iets uitgelegd wordt, is niet van belang, alleen het resultaat telt
2. Alle agressie, ongeduld en pijn leiden tot uitsluitend ellende
3. Leiding geven (de krachten bundelen) is iets anders dan leiding nemen (de kar trekken)
4. Als we zeggen jij, bedoelen we ook u. Als ik zeg “ik” bedoel ik het echt persoonlijk
5. Je kan van iedereen en elk paard iets leren
6. Als jij het niet opgeeft, doe ik het ook niet
7. Iedereen doet zijn of haar persoonlijke best, zelfs al zie je het niet
8. De omschrijving is niet de realiteit, niemand gaat je iets uit handen nemen, het werk doe je zelf of niet, geen boek, coach of instructeur die jou veranderen kan
9.  Als een oplossing klopt, klopt het omdat alle (!) partijen er baat bij hebben: paard, ruiters, instructeurs, van kweekvijver tot topsport, van recreatief tot commercieel, win, win, win, win…stpunten
   
   De BouwData© werkmethodiek hanteert als kernwaarden: 
   • Transparantie – alle documenten staan op een groupware; staat het daar niet op, dan bestaat het niet. Simpel.
   • Discipline – verslagen zijn tegen het einde van de week beschikbaar want ze omvatten informatie waarmee de ploeg de volgende week aan de slag moet. Gebrek aan accurate informatie doet de machine stokken en brengt zowel de deadline van het project als het budget in gevaar!
   • Verantwoordelijkheidszin – ieder vermoeden van wijziging meld je direct en krijgt een ticketnummer. Geen ticket nummer, geen geld! Werkgeheel afgerond, alle bijhorende verrekeningen op tafel gelegd en afgerond!
   • Empathie – als een keypartner een fout toegeeft, misbruik het niet door hem/haar een mes in de rug te planten omdat het denkt dat het jou voordeel biedt.

   
   Maar bovenal is er die ene gouden regel: een keypartner kan de verantwoordelijkheid dragen maar het is steeds “wij” die een probleem hebben.